Als blanco blad geboren
In de deze tekst wordt gekeken naar het fenomeen ‘opvoeden’. Waarbij het geschetste beeld uiteraard een onvolledig beeld is, ter contemplatie en niet bedoeld als ‘richtlijn’. Waarbij e.e.a. zich baseert op de ervaringen ‘hier’, n.a.v. het opvoeden van ‘mijn eigen’ kinderen, en de ervaringen met andere ouders; al dan niet op basis van contacten via STAP uit de MATRIX. Lees verder
De MATRIX, dat ben ‘jij’…..
De afgelopen periode, is er een vraag die steeds weer voorbij komt. Die vraag is: “Wat bedoel je nu eigenlijk precies met uit de MATRIX stappen”? En, hoewel het een open vraag lijkt, gaat deze meestal gepaard met een hele karrenvracht aan aannames. Aannames die op hun beurt weer zijn gebaseerd op eerdere aannames, welke weer zijn gebaseerd op eerdere aannames. Dit gaat zo door, totdat de bottleneck bereikt wordt, namelijk ‘angst voor het onbekende’, ‘angst om niet te bestaan’. ‘angst om onvoldoende te zijn’, ‘angst om iets vervelends te moeten ondergaan’ en vooral ‘angst voor angst’. Lees verder
Wie of wat ‘bestuurt jou’?
Kijkend naar de wereld die mij voorgespiegeld wordt, zou ik er haast (opnieuw) depressief van worden. Niet werkelijk uiteraard, want wie zou er depressief moeten worden? Wanneer ik echter kijk naar de berichtgeving (en doe dat dan niet! ;) ) zowel binnen de mainstream media, als waar het de alternatieve broertjes en zusjes betreft, valt op dat vrijwel iedereen zich vooral bezig houdt met ‘problemen’ die we in de toekomst kunnen verwachten, en angt. Jammer, onnodig en zowel op persoonlijk vlak als in algemene zin, contraproductief. Lees verder
Loslaten: Lichter, luchtiger, zonder hechting, maar met volle aandacht
In dit stukje, deel ik een ervaring die onlangs plaatsvond, en illustreert, hoe het los laten van controle, er voor zorgt dat wordt gezien dat het ‘proberen te houden van controle’, eigenlijk averechts werkt. Het is iets wat in ‘mijn ervaring’ regelmatig kan worden gezien, en waarmee ‘hier’uitvoerig geëxperimenteerd is. Verder vond ik het gewoon een leuk verhaal om te delen. (Voor de eerlijkheid: er zijn een aantal details uit het verhaal weggelaten. Dit voor de leesbaarheid, en duidelijkheid.)
Hoe meer ik ‘leek te weten’, hoe verder ik van de Waarheid af kwam te staan. Antwoorden zul je niet vinden in deze tekst – of welke tekst dan ook. Simpelweg omdat ik die niet heb, er niemand is om ; kennis; te hebben. Ik kan mijn observaties delen, en wat voor mij ‘waar’ is. Ik kan mijn eigen antwoorden definiëren, maar daar houdt het eigenlijk wel mee op. Het ironische is, dat ook mijn eigen antwoorden er feitelijk niet toe doen. Zelfs niet voor ‘mijzelf’. Deze tekst is dan ook puur ter contemplatie voor wie daar behoefte aan voelt. De egoïstische – en even zo ‘ware’ – variant; Ik houd van praten en schrijven hierover. Lees verder